Zadachi Atmakatha Nibandh in Marathi: माझं नाव वडाचं झाड. कित्येक वर्षांपूर्वी एका लहानशा रोपट्यापासून मी इथं उगवलो. सुरुवातीला मी अगदी लहान होतो, पण काळ जसजसा गेला तसतसं माझ्या फांद्या विस्तारल्या आणि माझं खोडही मजबूत होत गेलं. मला आजूबाजूची हवा, सूर्यकिरणे, पाऊस यांचा अनुभव घेत मोठं होण्याचं भाग्य मिळालं. माझे पाय जमिनीत घट्ट रुजलेले असतात, ज्यामुळे मला स्थिर राहून श्वास घेता येतो.
झाडाची आत्मकथा निबंध मराठी: Zadachi Atmakatha Nibandh in Marathi
मी इथं उभा असताना अनेक माणसांनी माझ्या सावलीत विसावा घेतला, काहींनी माझ्या फांद्यांवर झोके घेतले. पक्षी माझ्या फांद्यांवर घरं बांधतात, गोड गाणी गातात, आणि आपल्या पिल्लांना वाढवतात. लहान मुलं माझ्या फांद्यांना धरून खेळतात, माझं खोड गोंजारतात आणि माझ्याबरोबर मजा करतात. हे क्षण खूप सुखदायक असतात आणि मला वाटतं की मी त्यांच्या आनंदात सहभागी झालो आहे.
पण, माझ्या जीवनात सुखद क्षणांबरोबरच दुःखद गोष्टीही आल्या आहेत. माणसांनी आपली गरज भागवण्यासाठी अनेक वेळा माझ्या फांद्या तोडल्या, माझ्या खोडावर कोरलं, आणि मला त्रास दिला. कधी कधी माझ्या नाजूक पानांवर शेतातील रसायनांचा परिणाम होतो, आणि त्यातून मला त्रास होतो. माझं काम जगाला शुद्ध हवा देणं, माणसांना सावली देणं आणि पावसाचे पाणी जिरवण्यास मदत करणं आहे.
माझं अस्तित्व केवळ माझ्या सुखासाठी नाही, तर सर्व सृष्टीच्या कल्याणासाठी आहे. मी झाड आहे, आणि माझं जीवन म्हणजे निसर्गाशी एकरूप होणं. पण आज माणसांनी झाडांची महत्त्वाची भूमिका दुर्लक्षित केली आहे. वृक्षतोडीमुळे निसर्गाचा समतोल बिघडतो आहे, आणि याचा परिणाम माणसांनाही भोगावा लागतो आहे.
मी माणसांना विनंती करतो, त्यांनी माझ्यासारख्या झाडांचे महत्व ओळखावे. आम्ही तुमच्यासाठी आहोत, आम्हाला तुमच्या प्रेमाची, काळजीची गरज आहे. मला आशा आहे की तुम्ही झाडांच्या अस्तित्वाला सन्मान द्याल, आणि पर्यावरणाचं संरक्षण कराल.
शेतकरी जगाचा पोशिंदा निबंध: Shetkari Jagacha Poshinda Nibandh
माझा आवडता खेळ निबंध मराठी: Maza Avadta Khel Nibandh in Marathi
1 thought on “झाडाची आत्मकथा निबंध मराठी: Zadachi Atmakatha Nibandh in Marathi”